شاخص دلار آمریکا (DXY) در پایان هفته فعالیت قابل توجهی را نشان داد و نزدیک به 105.80 معامله می‌شود. این نوسانات پس از انتشار داده‌های هزینه‌های مصرف شخصی (PCE) به بالاترین حد امروز 106.13 رسید. داده‌های PCE معیاری حیاتی از تورم و هزینه‌های مصرف‌کننده است که بر تصمیمات سیاست پولی فدرال رزرو تأثیر می‌گذارد.
علیرغم عقب نشینی از اوج جلسه، ضرر دلار به دلیل بازدهی بالای خزانه داری آمریکا مهار شد. بازدهی بالا معمولاً از دلار حمایت می کند زیرا سرمایه گذاری خارجی را به دنبال بازده بالاتر جذب می کند و در نتیجه تقاضا برای ارز را افزایش می دهد.
انعطاف‌پذیری اقتصاد آمریکا، همراه با فشارهای تورمی مداوم اما کنترل‌شده، نشان می‌دهد که فدرال رزرو در مورد تغییر کامل به سمت چرخه سیاست پولی تسهیل کننده محتاط است. این موضع تحت تأثیر نیاز به ایجاد تعادل در حمایت از رشد اقتصادی و در عین حال جلوگیری از افزایش سریع تورم است.
در نتیجه، فدرال رزرو ممکن است به اتخاذ رویکرد انتظار و دید ادامه دهد و سیاست را در پاسخ به داده های اقتصادی به جای ایجاد تغییرات تهاجمی تنظیم کند.
به طور خلاصه، تعامل بین بنیادهای قوی اقتصادی، سیگنال های تورمی و بازدهی بالای خزانه داری، زمینه پیچیده ای را برای دلار آمریکا فراهم می کند. در حالی که DXY نوساناتی را نشان داده است، شرایط اقتصادی کلان و انتظارات سیاست فدرال رزرو از عوامل کلیدی تاثیرگذار بر مسیر حرکت این شاخص هستند.
