فاندامنتال داوجونز

شاخص داوجونز – Dow Jones

مؤلفه های فعلی میانگین صنعتی داوجونز توسط سردبیران وال استریت ژورنال انتخاب می شوند و هدف آن نشان دادن مجموعه متنوعی از صنایع است که در اقتصاد ایالات متحده پیشرو محسوب می شوند.

داو جونز یک شاخص وزنی قیمتی است، به این معنی که اجزا بر اساس قیمت سهام آنها وزن می شوند نه ارزش بازار آنها. این آن را از سایر شاخص های محبوب مانند S&P 500 و نزدک متمایز می کند که بر اساس ارزش بازار وزن دارند. روش وزن دهی قیمت که توسط داوجونز استفاده می شود، به سهام با قیمت بالاتر تأثیر بیشتری بر حرکت شاخص می دهد.

داو جونز اغلب به عنوان فشارسنج سلامت کلی و جهت بازار سهام ایالات متحده استفاده می شود. اغلب در اخبار مالی به آن اشاره می شود و معیاری برای عملکرد پرتفوی در نظر گرفته می شود. با این حال، توجه به این نکته مهم است که داوجونز در مقایسه با سایر شاخص‌های گسترده‌تر، مانند S&P 500 یا نزدک کامپوزیت، تعداد نسبتا کمی از شرکت‌ها را نمایندگی می‌کند. بنابراین، ممکن است تصویر جامعی از کل بازار سهام ارائه نکند.

عملکرد داوجونز از طریق یک ارزش شاخص ردیابی می شود که بر اساس ترکیب قیمت سهام اجزای آن محاسبه می شود. تغییرات در ارزش شاخص منعکس کننده حرکات نسبی قیمت سهام جزء است. سرمایه گذاران و تحلیلگران از نزدیک داو جونز را برای نشانه هایی از روند بازار، احساسات سرمایه گذار و شرایط اقتصادی زیر نظر دارند.

شایان ذکر است که در حالی که داوجونز یک شاخص مهم است، همیشه توصیه می‌شود که سایر شاخص‌های بازار، داده‌های اقتصادی و اصول بنیادی شرکت‌ها را در نظر بگیرید تا درک جامع‌تری از بازارهای مالی به دست آورید.

در نمودار زیر میتوانید لیست 10 تا مطرح ترین شرکت های لیست شده در شاخص داوجونز را به همراه عملکرد آنها مشاهده نمایید.

اطلاعات بیشتر درباره شاخص داوجونز

در اینجا چند مورد اضافی وجود دارد که باید در مورد داو جونز بدانید:

شاخص وزنی قیمت: همانطور که قبلا ذکر شد، داوجونز یک شاخص وزنی قیمتی است، به این معنی که سهام با قیمت های بالاتر تاثیر بیشتری بر حرکت شاخص دارند. این گاهی اوقات می‌تواند منجر به تأثیر بیشتر اجزای خاص بر شاخص نسبت به سایرین، صرف نظر از ارزش بازار یا اندازه شرکت شود.

تعداد محدود شرکت ها: برخلاف شاخص های گسترده تر مانند S&P 500 که شامل 500 شرکت است، میانگین صنعتی داوجونز تنها از 30 شرکت تشکیل شده است. این تعداد محدود مؤلفه می تواند شاخص را نسبت به عملکرد تک تک سهام مستعدتر کند. تغییرات در یک جزء می تواند تأثیر قابل توجهی بر شاخص کلی داشته باشد.

شرکت‌های بلوچیپ: شرکت های لیست شده در داوجونز اغلب به عنوان شرکت‌های «بلو چیپ» شناخته می‌شوند. اینها عموماً شرکت های بزرگ، تثبیت شده و از نظر مالی با ثبات هستند و سابقه عملکرد قابل اعتماد دارند. برخی از اجزای فعلی شامل شرکت‌های معروفی مانند اپل، مایکروسافت، کوکاکولا و گلدمن ساکس است. انتخاب شرکت‌های بلو چیپ با هدف نمایندگی بخش‌های مختلف اقتصاد ایالات متحده انجام می‌شود.

تعادل مجدد و جایگزینی: داوجونز به طور دوره ای متعادل و به روز می شود تا تغییرات در بازار و اقتصاد را منعکس کند. سردبیران وال استریت ژورنال، که بر این شاخص نظارت می‌کنند، بر اساس عوامل مختلفی از جمله نمایندگی بخش شرکت، قابلیت مالی و اهمیت کلی بازار، درباره اضافه کردن یا حذف مؤلفه‌ها تصمیم می‌گیرند. تعادل مجدد کمک می کند تا اطمینان حاصل شود که شاخص مرتبط و نماینده اقتصاد در حال تحول باقی می ماند.

اهمیت تاریخی: داوجونز تاریخچه ای طولانی دارد و اغلب به عنوان یک نقطه مرجع تاریخی استفاده می شود. عملکرد بلندمدت آن به عنوان شاخصی از قدرت و رشد کلی بازار سهام ایالات متحده در نظر گرفته می شود. بسیاری از سرمایه گذاران و تحلیلگران داو جونز را در دوره های طولانی دنبال می کنند تا چرخه های بازار، روندها و الگوهای اقتصادی را تجزیه و تحلیل کنند.

میانگین حمل و نقل داوجونز: در کنار میانگین صنعتی داوجونز، شاخص دیگری به نام میانگین ترنسپورتیشن داوجونز وجود دارد. این شاخص شامل 20 شرکت حمل و نقل است و اغلب برای سنجش سلامت بخش حمل و نقل و ارتباط آن با بازار گسترده تر استفاده می شود. گاهی اوقات عملکرد هر دو شاخص برای ارزیابی قدرت اقتصاد با هم تحلیل می شود.

سئوالات متداول